Categoriearchief: Biologische landbouw

Deze artikelen gaan met name over de biologische landbouw en de ontwikkelingen daarin. Dit is een onderdeel van het duurzaam omgaan met onze kostbare aarde.

De nadelen van Gentechnologie

Artikel in De Limburger van 7 oktober 2023 op de Opiniepagina

Nieuwe Europese regels gaan het manipuleren van groente en fruit door gen-modificatie een stuk makkelijker maken, schreef De Limburger op 7 oktober in een groot artikel. Tot grote onvrede van biologische boeren in Nederland.

Het artikel zoomt in op een nieuwe variant van gen-modificatie, de CRISPER-Cas methode. De Europese Commissie wil consumptieproducten die zijn gemaakt met die methode toelaten op de markt zonder vermelding hiervan op de verpakking. Het Europees Parlement moet dit voorstel nog goedkeuren. Door de CRISPER vermelding achterwege te laten, kan de consument niet meer kiezen of hij deze voedselproducten wel of niet wil.

Met CRISPER hebben laboratoria de mogelijkheid om genen met een bepaalde gewenste eigenschap  heel nauwkeurig uit de DNA streng te knippen en in het DNA van een ander levend organisme te plakken. Die plant, of welk organisme dan ook, krijgt zo die gewenste eigenschap. Zelfs genen op die manier van een bacterie naar een plant verhuizen is mogelijk.

DNA

Een praktijkvoorbeeld: grondbacteriën hebben de eigenschap om het omstreden onkruidbestrijdingsmiddel glyfosaat, de werkzame stof van het product Roundup, af te breken. Onderzoekers hebben de genen gevonden die hiervoor zorgen en via CRISPER overgebracht naar maïs, sojabonen en katoen. Deze drie gewassen, grootschalig geteeld in Zuid-Amerika, worden met Roundup bespoten zodat alle onkruid doodgaat en alleen maïs, sojabonen en katoen overblijven. Die gewassen zijn dan immers niet langer gevoelig voor glyfosaat.  

Het op bredere schaal toepassen van CRISPER zal de biodiversiteit verminderen. Immers: deze genetisch gemodificeerde gewassen zullen wereldwijd op vele honderdduizenden hectares geteeld worden. Er ontstaan dan grote oppervlakten met monocultuur van een universeel ras. Voor biodiversiteit en natuur is daarbij geen enkele plaats. Bij deze grootschalige teelt zal de resistentie tegen tientallen ziekten en plagen snel afgebroken worden.
De boeren gaan er financieel op achteruit doordat de grote concerns de markt van gepatenteerde gewassen en gewasbeschermingsmiddelen volledig in handen hebben.
In het artikel in De Limburger staat ook dat in het verleden gen-modificatie geregeld leidde tot een toename van bestrijdingsmiddelen en bodemvervuiling, zoals in Zuid-Amerika.

Het is jammer dat de Limburgse Land en tuinbouwbond meegaat in de redenatie van de grote bedrijven. Tegenover de twee à vijf grote internationale bedrijven staan wereldwijd vele tienduizenden kleinere kwekerijen – boeren, familiebedrijven en coöperaties – die samen in staat zijn tientallen malen sneller planten te kweken met hoge resistentie tegen regionale ziekten en plagen.
Ook kleinere plantenkweekbedrijven maken samen gebruik van laboratoria om goede genen op te sporen om deze vervolgens op klassieke wijze in te kruisen.
De biologische landbouw wil geen geknutsel met gentech aan hun gewassen. Alleen biodiversiteit kan ziekte en plagen bij gewassen beheersbaar houden.

De biologische boer stimuleert biodiversiteit door juist op kleinere percelen te werken. De biologische boer zaait ook meerdere rassen van een gewas.. Hij stimuleert het hele bodemleven door de manier waarop hij de grond bewerkt en door kruidenrijk grasland en kruidenrijke groenbemester te zaaien.  Hij gebruik juist géén synthetisch-chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest.

Verkeerde afslag

De Wageningse emeritus-hoogleraar Edith Lammerts van Bueren waarschuwt dat door gentech en grootschalige landbouw de resistenties die nog in de wilde natuur voorkomen sneller zullen verdwijnen.

Crisper is ongetwijfeld een technisch hoogstandje, maar in het licht van de grotere opgave voor een duurzame en toekomstbestendige landbouw is het absoluut de verkeerde afslag.

Norbert Huijts
Voerendaal
Gepensioneerd biologisch akkerbouwer

Mijn mening stond vandaag in de krant De Limburger

Naar een duurzame landbouw

Ik ben in 1970 als akkerbouwer begonnen. Door het onderkennen van de problemen met kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen ben ik toegegroeid naar de biologische landbouw. In 2001 heb ik mij aangemeld om biologische producten te telen en te verkopen. In 2017 ben ik gestopt en met pensioen gegaan.

Het overspringen van infecties van dier op mens heeft te maken met het muteren van het coronavirus. Voor dit nieuwe virus was geen medicijn beschikbaar, waardoor het zo heftig om zich heen heeft kunnen grijpen. Dit is voor mij heel herkenbaar. Door gewassen op grote percelen en veel dieren in een stal te plaatsen, kunnen gemuteerde organismen zoals virussen zich snel en massaal uitbreiden. Door bestrijdingsmiddelen te gebruiken worden virussen, bacteriën, aaltjes, insecten en (on)kruiden hier op den duur immuun voor, waardoor telkens weer nieuwe sterkere middelen ontwikkeld moeten worden. Het gevolg is dat de natuur op en naast de akkers en dus ook de biodiversiteit sterk verslechterd. In mijn ogen is dit een vicieuze cirkel waar we nooit uitkomen, zoals ook hoogleraar Pim Martens onlangs in De Limburger betoogde.

Precisielandbouw

Gelukkig zijn er alternatieven. Naast biologische landbouw zijn er diverse technieken om zonder of met weinig gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen te werken om de biodiversiteit weer terug te krijgen. Door precisielandbouw kun je smallere percelen maken, waardoor nuttige insecten gemakkelijker andere schadelijke insecten kunnen bestrijden. Ook plagen zoals virussen en bacteriën krijgen zo minder kans om gewassen aan te tasten. Je kunt bijvoorbeeld zes of meer gewassen op stroken naast elkaar zaaien of planten en die jaarlijks afwisselen.

Lobby

Het internationale bedrijfsleven is evenwel niet geïnteresseerd in oplossingen die biologisch voor de hand liggen, omdat deze geen geld opleveren voor de aandeelhouders. De lobbyisten van deze concerns verhinderen dat deze nieuwe milieuvriendelijke inzichten doorbreken. De focus ligt uitsluitend op efficiëntie, rendement en schaalvergroting. Met de draagkracht van de aarde wordt geen rekening gehouden.

Ik sta daarom ook achter de protesten van de boeren bij de supermarkten, omdat de prijs die ze voor hun producten krijgen te laag is. Daarnaast is de prijs van gangbare producten ten opzichte van de biologische producten veel te laag, omdat een aantal kosten van de grootschalige landbouw door de samenleving betaald worden, zoals:– de kosten die waterleidingsbedrijven moeten maken om schoon drinkwater te leveren; – de energie die nodig is om kunstmest en bestrijdingsmiddelen te produceren. Dit vraagt gigantisch veel energie met als gevolg veel CO2-uitstoot, waardoor de landbouw een grote bijdrage levert aan de klimaatcrisis.

Haalbaar

Toch ben ik in het geheel genomen niet pessimistisch, omdat er de laatste tijd veel artikelen geschreven worden over de veranderingen die nodig zijn. Veel collega’s en ik hebben bewezen dat het praktisch en financieel haalbaar is biologisch voedsel te produceren, alleen zal de omschakeling niet in enkele jaren plaats kunnen vinden. Ook een aantal gangbare boeren heeft reeds stappen in de goede richting gezet. Maar er zal nog heel veel moeten veranderen in de landbouw, de industrie en het bedrijfsleven om de biodiversiteit in de wereld terug te krijgen. Ook maatschappelijk moet er nog het nodige gebeuren. Zo zal de consument zich bewuster moeten worden van wat hij in de winkel koopt. Want alleen door duurzaam geproduceerd voedsel te kopen, draagt deze bij aan herstel van de biodiversiteit – anders niet

Norbert Huijts woont in Voerendaal.

Zie website en blog www.kasteelhoeveputh.nl/blog

Mijn carrière

Ik ben Norbert Huijts uit Voerendaal. 

Op 31 december 2017 ben ik gestopt met mijn akkerbouwbedrijf Kasteelhoeve Puth in Voerendaal en met pensioen gegaan.
Ik ben geboren op hoeve Steinenis in Voerendaal en hier opgegroeid. Na de Lagere en Middelbare landbouwschool ben ik in 1970 in maatschap met mijn ouders en broer in het toen nog gemengde bedrijf gestapt.
De akkerbouwtak had mijn aandacht en het bedrijf was een gangbaar gevoerd bedrijf met gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen waarvan ik mij alle mogelijke kennis eigen maakte.
In 1983 ging ik alleen verder als pachter van kasteelhoeve Puth. Via akkerbouwstudiegroep en allerlei cursussen en bijeenkomsten door het hele land heb ik gewerkt om mijn kennis en ervaring uit te breiden.
in de jaren tachtig zag ik als boer en natuurliefhebber de natuur in het Putterbos en op het veld achteruit gaan door het intensieve gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen.  In het bos verdwenen een aantal zeldzame planten zoals 3 soorten orchideeën, klein glidkruid en andere planten. Overwoekerd door brandnetels. Ook in het veld waren guichelheil, akkerviooltje en bolderik verdwenen, ook de korenwolf die ik in mijn jeugd over de aardappelruggen zag lopen is verdwenen. 

Via cursussen, bezoek proefbedrijven in het hele land, allerlei bijeenkomsten heb ik mijn invloed op mijn omgeving omlaag gebracht. Vanaf 1990 heb ik deelgenomen aan een vierjarig landelijk project geïntegreerde akkerbouw (als basis: beginnen met biologische methoden en met schadedrempels werken om alsnog gangbaar in te grijpen). Het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen is in die tijd drastisch omlaag gegaan.
Daardoor durfde ik het in 2001 aan om te schakelen naar biologische teelt en heb ik mij aangemeld bij Skal voor controle en het krijgen van een biologisch certificaat.  

ik eg hier met de onkruideg het kleine onkruid weg.


De machines voor de onkruidbestrijding waren grotendeels aanwezig vanuit de tijd van de geïntegreerde akkerbouw. De teelten lukten over het algemeen redelijk tot goed. De afzet daarentegen was een stuk moeilijker door de geïsoleerde ligging in Zuid-Limburg ten opzichte van de rest van Nederland. De afzet naar de Euregio ging ook stroef doordat eigen telers van België en Duitsland voorrang hadden. Ongeveer 10 jaar heb ik op kleinere schaal met een Duitse collega uit Aken samengewerkt. Ik heb het biologisch telen met veel passie gedaan en voelde me meer boer dan voorheen. In de gangbare tijd voelde ik mij vaak meer dokter dan boer doordat ik veel aan het kijken en beoordelen was hoeveel ziekte in het gewas aanwezig was en dit dan ging bestrijden.
Op de site www.kasteelhoeveputh.nl  staat informatie vanaf ongeveer 1995 onder “archief”.  

Ik kijk met veel plezier, ondanks alle ups en downs, terug op mijn werkzame leven als boer van 1970 tot en met 2017.

 

Biologische akkerbouw

Biologische akkerbouw wil zeggen, dat er geen chemische bestrijdingsmiddelen en geen kunstmest gebruikt worden bij het telen van de gewassen. Ook wordt geen gebruik gemaakt van genetisch gemanipuleerde gewassen.

Biologische akkerbouw is veel beter voor de natuur op en rondom het bedrijf. De biodiversiteit is een belangrijk item om ziekten en plagen in de gewassen te beheersen. Het is veel minder belastend voor het milieu dan de gangbare manier van akkerbouw. Biologische producten zijn puur natuur en smaken heerlijk.